من ایراد می‌گیرم … تا به حال پیش اومده یک کار رو با ذوق انجام بدید و یا جایی برید که کاری با ذوق شده انجام شده باشه و یه نفر بیاد و با ایرادهای بی‌جا حال شما یا دیگران رو بگیره؟
نه، اشتباه نکنید! این‌ها افرادی نیستند که نیمه خالی لیوان رو می‌بینن، بلکه آدم‌هایی هستند که یک لکه به اندازه یک سر سوزن رو کف یک لیوان پر از شربت شیرین می‌بینن و کلیت شربت رو زیر سوال می‌برن!!! این‌ها کسانی هستند که وقتی یک کار رو تمام و کمال انجام می‌دید و فقط یه نقص کوچک توی اون کار وجود داره سعی می‌کنن با بزرگ جلوه‌دادن اون نقص بگن که آره …!
اینکه این بیماری نوعی از سادیسم است یا نوعی خود مطرح‌کردن یا نوعی بدبینی، من نمی‌دونم و شاید شما هم ندونید؛ اما چیزی که واضحه اینه که این افراد می‌تونن اوقات خوشتون رو تلخ کنن!
خوب، شاید این افراد رو نشه درمون کرد، اما برای اینکه کمتر روی اعصاب شما راه برن، می‌تونید حرف این آدم‌ها رو به حساب نیارید تا نگن من ایراد می گیرم، پس هستم! … اینطوری اونا هم دنبال راه دیگه‌ای می‌گردن برای اثبات وجود خودشون و خود به خود درمان می‌شن! شاید این راهکار، برای آدم‌هایی که ماهیتشون «من ایراد می‌گیرم» هست، جواب بده!
